Luyện nghe bài hát Söylenecek Çok Şey Var

Akrep kuyruğunda, yılan
Ağaç dikenlerinde, dilinde zehri yüklenir
Ve farkı yaratığın
evi yaratıkların ve yaratıkların kendi yarattıklarının
İnşa edip
ardından baktıklarımın üzerine uçar geride külüne sarılan yanmış eski sayfalarım
Rüzgarın asisi koluna yaktıklarımın
Şu an vardım, yanındayım kattıklarımın
Şu son aranızda artık pay edin
Bu ağır anlamların altlarında ezilmiş lain
"Vahim halin" kâhin
"Bu sen değilsin, ner'de sahin?"
çocuk sakin
Sen güzel öyle, bence hepsi çirkin
"Tek ayak üstü yüzün üstü." yalan der o
karnım yalanlara pek tok ve şişkin
Kin sevgi vermez
Kin oldukça

Bana konuşuyor ben, ben, ben:
"Düşünmek yoruyo' seni biraz yahut içine kapan, nasıl istersen."
İyisi mi? "Sessizlik!"
doğru konuşuyor ben, ben, ben:
"Biraz olman gerek."
Derken ben, bana konuştum: "Bıktım gerçekten."
İyisi mi? "Sessizlik!"
kendimi, dinliyorum kendimi
Söylenecek çok şey var, yok hal
İyisi mi? "Sessizlik!"
Anlatıyorum kendime, kendimi
çok şey var, katlanacak yok hal
İyisi mi? "Sessizlik!"

Hangi tür bir gerilimin yanında huzur buldun
Kin, savaş mı senin yemin? Türkçenle söyle
Bitik hamle, emanet aklınla darbe
Neler gözüm genç yaşımda vay be
Bugün kendini kandırmanın kaçıncı ayı ya da
Yıllanmış şaraplar kadar uzun bekledin, daraldı
İnsan akıllı fakat akılsızlara
Bir akılsızdan akılsızlar çoğaldı
Yine tütünü kefene sarıp ateşe ellerimle
Yetindim
Kurşun platonik aşk yaşarken geçirmez yelekle kendini yedekle
Sıradan bir bal arısıyım, işim
Ölüm korkusundan da korkuncu yaşama
Belki ondan öyle bakar Mona Lisa'dan Da Vinci
ben erkenci
Neyseki erkenden hırsıza bekçi

doğru konuşuyor ben, ben, ben:
"Düşünmek yoruyo' seni dinlen yahut içine kapan, nasıl istersen."
mi? "Sessizlik!" derim
Bana konuşuyor ben, ben, ben:
"Biraz olman gerek."
Derken ben, bana konuştum: "Bıktım gerçekten."
İyisi mi? "Sessizlik!"
Anlatıyorum kendimi, dinliyorum
Söylenecek şey var, katlanacak yok hal
İyisi mi? "Sessizlik!"
kendime, dinliyorum kendimi
Söylenecek çok var, katlanacak yok hal
mi? "Sessizlik!" derim