Kördüğüm

Bu kördüğüm eski bir yara
Ta çocukken kestiler beni
Bir gün bile iyileşmedi ki
Ben kopardım hep kabuğundan

Aynı yerden vurulmuşuz biz
Aynı sele kapılmışız
Usanmadan hep ummuşuz biz
Defalarca unutulmuşuz

Lakin...
Hayat fışkırır damarlarımızdan
Onca şeye rağmen
Doyasıya... ölesiye...
Ve biz bir yandan yüzü kızaran insan
Hayvan gibi atlarız avımızın üstüne
Hem katil... hem kurban...

Bu gördüğün kalp tutulması
Bir yağmadan hatıra bana
Kızgın mille işlenmiş dövme
Bu alnımdaki ölümüne kavga