Ben Kedim Yatağım

Özledim koynunda uyanmayı
Yarı baygın sabahlara
Hiçbir şey düşünmeden
Konuşmadan
Dalıp gitmek uzaklara
Sonra düşmek ölüm gibi
Uçurumlara

Nerdesin sesin nerde
Kirpiğinden düşen hüzün
Hâlâ yerde
Hepsi boş
Kazanmalar, başarmalar
Dilediğim onaylanmalar
Yoksun
Haklıydı diyorum soranlara

Ve karanlık perde perde sönerken
Gün seferden dönerken
Başlar aynı tören

Hayat bıraktığı yerden
Tüm hızıyla dönerken
Ben onu seyrederken
Çıkar gelir akşam