Buireadh An Phosta

Cradh croi ar a phsadh is ar buachaill g an tsaoil;
Nr bhfearr dbhta cailn beag dighiil n 'bean agus puntai li?
Oiche mhr shneachta n shiobtha nr dheas a bheith comhr li
Seachas a' cailn dubh dubh bui sa chuid puntai agus i bheith ag gearn go gar.

Nach mise a bhi aoibhinn ssta, ag ragaireacht l gan lan,
N gur chuireas mo mhr ins an fhainne, agus corin ar chlr d 'n chlir:
Fuair m an bhean a bh i ndn domh, ach m t, chan gr mo chro,
Ach cailin dubh bu a bhios ag srannfa, is ag tarraingt tsuisin li.

An oiche udai rinneadh mo chleamhans, dar a leabhra char mhian liom ,
Gealladh naoi mb fichead domh le cailin dubh bui gan scimh,
Gealladh naoi mb fichead domh le cailin dubh bui gan chill,
Ach mo mhairg gur phs m ariamh i is ainnir na gcraobh mo dhiaidh.

D Mairt a rinneadh mo chleamhnas, mo chreach is m'amhgar gar,
Ghlac mise cmhairle mo mhuinntir - is pirt mhr do mo aibhleas ;
Psadh mise go cinnte ar sahmahailt na mn gan scimh,
Is trua nr sineadh 'mo chnair m sul a thug m mo gheall arrimh.

Nuair a thim i dt faire no trraimh 's fhiafrionnn na hoganai diom,
"Caid mar a mhothonn t 'n psadh no 'n mothionn t d'oige d claci"?
Sim is aithrisim loebha go mothaim go mr faraoir,
Is an t udai nach bhfuil psta gur aige t spirt an staoil.

Is mise nach ndan fadh dichille da bhfuigheadh mo chile bs;
An iche a dfagfainn 's a' chr i chodlinn fhin mo shith;
Cheanninn culaith maith eadai, hata 'gus line bhn,
Chuirfinn mo dhil sa phleisir agus thgfaidh dhom buaireamh 'n tsaoil.