Luyện nghe bài hát Zrodlo

Pynie rzeka jak dnem koleiny, ktra sama siebie obia,
ciany wwozu, z obu stron coraz wyej, tam na grze s pono rwniny;
I im tej wody, tym si gbiej potoczy
Sama biorc na cie zboczy...

spod nurtu ucieka, nurt po piachu si wije, wasna w czelu cignie go sia.
Ale jest rzeka na dnie tej rozpadliny, jest i bdzie, bdzie jak bya,
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.

A na wysokich pasy barw i wyobie, tej rzeki historia, tych brzegw
Cienie drzew powalonych, gazw rozmytych, mu zgarnity pod siebie - wbrew sobie
A hen, w dole blask cigle ziemi rozcina,
Ziemia nad nim si zaczyna...

Z obu stron wir i glina, by zatrzyma go w biegu, woda syczy i wchania, yje
I zakrca, omija, wsika, wspina si, pieni, ale pynie, wci wbrew brzegom -
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.

I s miejsca gdzie w szlamie woda zastyga pod kouchem brudnej zieleni;
Tam lad, prdzej ni ten kto zostawi go, znika - bagienne s sida.
Ale rdo wci bije, toczy puls stoki,
Wic nurt, cho ukryty dla oka!

Nieba prawie nie wida, chodna i ciemna,
Niech si sypi kamieni!
I niech cz si bezlitosnych wwozw,
Bo c dry ksztat przestrzeni
Jak nie podziemna?

Groty w wypucze,
yy zote -
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.