Luyện nghe bài hát Zrodlo

Pynie rzeka wwozem jak dnem koleiny, ktra siebie obia,
ciany wwozu, z obu stron coraz wyej, tam na grze s pono rwniny;
I im wicej tej wody, tym si potoczy
biorc na siebie cie zboczy...

Piach spod nurtu ucieka, nurt po piachu si wije, wasna w cignie go sia.
Ale cigle rzeka na dnie tej rozpadliny, jest i bdzie, bdzie jak bya,
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.

A na cianach wysokich pasy barw i wyobie, tej historia, tych brzegw
Cienie drzew powalonych, lady gazw rozmytych, mu zgarnity pod siebie - sobie
A hen, w dole niky cigle ziemi rozcina,
nad nim si zrasta zaczyna...

Z obu stron wir i glina, by zatrzyma go w biegu, syczy i wchania, lecz yje
I zakrca, omija, wsika, si, pieni, ale pynie, wci pynie wbrew brzegom -
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.

I s miejsca gdzie w szlamie woda niemal zastyga pod brudnej zieleni;
Tam lad, prdzej ni ten kto zostawi go, - niewidoczne bagienne s sida.
Ale rdo wci bije, toczy midzy stoki,
Wic nurt, cho ukryty dla oka!

Nieba prawie nie wida, czelu i ciemna,
Niech si lawiny kamieni!
I niech cz si bezlitosnych wwozw,
Bo c dry ksztat przyszych
Jak nie rzeka

w skaach wypucze,
yy zote -
Bo rdo
Bo rdo
Wci bije.