Luyện nghe bài hát Yeraltı Edebiyatı

Fuzuli bir kayip sanki her saniyem altiüstü bir kaç geçirmisken oralarda aniden biz gönül koyduk.
Aslinda yerim onca sair arasinda Türk Edebiyati falan bensiz olsun.

Birde renksiz olur gözlerimin gördükleri sana cinayetler anlatir.
kaçmadim.
Elbette ask güzeldir bende yazdim, fazla yasadim.
O masadir çünkü atesi avuçlamis insanlarin zihni berrak degil
erken yaslanir.
Tüm saçmalikken her tarafin yaradir ki tüm kapilar kapali!
Bu bir dramdir.

sirtimizi sivazlayan bir yalana aldanip da dayatilan bu yanginda yanip söndük.
Bunu elbet birileri görür sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür.

Elbet bahsedicem sana unutmak istedigim olaylardan
Sonra kaçip isticeksin gözlerin kararcak, aklimiz kariscak
Sonrasinda.

Elbet bende bahsedicem sana içinde yalanlardan, bir enkaz altinda kalanlardan, yananlardan, yeraltindan...

Ölüme yolun asfalt olmasini dilemek ne bileyim yarim kalan bir kitap ya da tamamlanmis bir hayat.
Çok karismis ki çoklasmisiz baya
Bu vicdandan kaçip arinmayan.

yarinlara bugünlerin tortusunu dinle
4-5 nüfuslu bu sehrin de korkusunu gizler.
O yazarlarda sokaklari terkeder
Böyle günler...

isçiliktir gözlem!
Yikintilar degil abi.
Bu kadar basitken anlatamamaktir özlem, mi silmek?
Üstüme düsen gölgeye alt olucak bunu hapis olunca görcez.

Çekip sen saf tutunca dönceklerse ölseler de gitmez.
artik saklandikça geçmez bu süregelen sikintilar!
bitmez...

Elbet birgün bahsedicem sana unutmak istedigim
kaçip gitmek isticeksin gözlerin kararcak, aklimiz kariscak
Sonrasinda.

Elbet bende bahsedicem sana içinde bulundugun yalanlardan, bir altinda kalanlardan, yananlardan, yeraltindan...