Luyện nghe bài hát W Niewielu Slowach

Nie wiem czemu świt tak zbudził to co spało
W miękkim kocu snów to co jeszcze grało
Nie wiem czemu czas kroki z tamtych krain
Dotyk ciepłych warg każe odrzucić mi z
Głos codzienności jest już we mnie znów w ramionach schowam
Dotyk czy potrafię dzisiaj zacząć żyć od nowa
Nie wiem czemu dziś ulica bardziej szara
Zniknął ten co grał a przecież tak się starał
Nie czemu jest na tym ekranie tylu ludzi
Kto z nich cos już wie a kto się obudził

Głos jest już we mnie znów w ramionach głowę chowam
Dotyk nadziei czy potrafię żyć od nowa
Za parę lat kiedy dojrzę twarz
Za parę lat w sercu dobry szlak
Za góra co jest śmiechem łzą
Odnajdę pejzaż nigdy już nas od siebie nie oddali

Nie wiem czemu noc nie dłuży oczu gdy już
W wielkim kocu ujrzały to co chciały
Nie wiem czemu czas nie spycha mnie do tamtych
Dotyk ciepłych warg każe obrócić z oddali
Głos codzienności jest już we znów w ramionach głowę chowam
Dotyk nadziei czy potrafię jutro żyć od
Za parę lat dojrzę twoja twarz
Za lat w sercu wskażesz dobry szlak
Za góra co wołaniem śmiechem łzą
pejzaż który nigdy już nas od siebie nie oddali

Za parę lat kiedy dojrzę twarz
Za parę lat w sercu wskażesz szlak
Za góra co jest wołaniem łzą
Odnajdę pejzaż który nigdy już nas od siebie nie

Za lat kiedy dojrzę twoja twarz
Za parę lat w sercu dobry szlak
Za góra co jest śmiechem łzą
Odnajdę pejzaż który nigdy już nas od siebie nie