Luyện nghe bài hát W Niewielu Slowach

Nie wiem czemu świt tak zbudził to co spało
W miękkim kocu snów zagłuszył to co grało
Nie wiem czemu czas zawraca kroki z krain
Dotyk ciepłych warg odrzucić mi z oddali
Głos codzienności już we mnie znów w ramionach brodę schowam
Dotyk nadziei czy potrafię dzisiaj zacząć od nowa
Nie wiem czemu dziś ulica bardziej szara
Zniknął ten co grał a tak się bardzo starał
Nie czemu jest na tym ekranie tylu ludzi
Kto z nich cos już wie a kto dopiero obudził

Głos codzienności jest we mnie znów w ramionach głowę chowam
nadziei czy potrafię jutro żyć od nowa
Za parę lat kiedy dojrzę twarz
Za parę lat w wskażesz dobry szlak
Za góra co wołaniem śmiechem łzą
Odnajdę pejzaż który nigdy już nas od nie oddali

Nie wiem czemu noc nie oczu gdy już spały
W wielkim snów ujrzały to co chciały
Nie wiem czemu czas nie mnie do tamtych krain
Dotyk ciepłych warg każe się z oddali
Głos jest już we mnie znów w ramionach głowę chowam
Dotyk nadziei czy potrafię jutro od nowa
Za parę lat dojrzę twoja twarz
Za parę lat w wskażesz dobry szlak
Za co jest wołaniem śmiechem łzą
Odnajdę pejzaż który nigdy już nas od nie oddali

Za lat kiedy dojrzę twoja twarz
Za parę lat w sercu wskażesz dobry
Za góra co jest śmiechem łzą
Odnajdę pejzaż który nigdy już nas od siebie nie

Za parę lat kiedy dojrzę twarz
Za parę lat w sercu wskażesz dobry
Za góra co jest wołaniem łzą
Odnajdę pejzaż nigdy już nas od siebie nie oddali