Luyện nghe bài hát 't Wijnglas

's lezen w'in de kranten
Hoe het ging die dag aan 't
Zoveel weer gevallen
Zoveel duizend gewond
kind'ren zonder vader
Zoveel moeders zonder
En we vragen eens toch
Dat gemoord een vindt

Maar des -welk een vreugde-
Lezen het ochtendblad
Dat er een banket is
In de een of and're

Waar Lloyd George weer gedronken
Op het welzijn van z'n
Waar de werd gewonnen
Met het in de hand

's lezen w'in de kranten
Weer een boot
mensen uitgevaren
Zoveel maar
Zoveel graan verloren
Zoveel mensen brood
Zoveel vrouwen, zoveel
Dichter bij de

des morgens -welk een vreugde-
Lezen w'in het
Van een en deftig feestmaal
In de een of and're
Waar de "Kaiser" gedronken
Op z'n uitgehongerd
En "den Gott" geprezen
Met het wijnglas in de

Elke dag brengt nieuwe
Nieuwe armoe, nieuwe
dag krijgt ons vertrouwen
In de mensen weer een
Angstig vragen we hoe nog
Deze oorlogswaanzin
Welke des duivels
Deze wereld toch

Ernstig gaan de
Naar hun en banket
heeft aan 't hoofd der tafel
Zich als neergezet
En hij vult met een grijnslach
tot de rand
Met het bloed der volk'ren
't Willig in hun hand

The
(originally Dutch written by Dirk Witte around 1917/1918)

In the evening we the newspapers
what happenend on the front:
Hundreds in combat
more wounded.
So many without their father
So many without their child.
And we ask when
will the end.

But in the - oh what a joy,
We read the morning
About a banquet in one of the capitals
Where ...* a toast
To the of his country.
the war was won
With a in his hand!

In the we read the newspapers:
Yet another torpedoed.
So men put to sea
So few but did return.
So many tons of lost
So mouths without bread.
So many women, so many
to death from starvation.

But in the - what a joy,
We the morning papers:
Of a rich and stately
In one of the capitals.
Where ...* a toast
To his famished
And ...*
a wineglass in his hand!

day new misery,
new poverty, new
day our trust in humankind
a blow.
In we ask ourselves
How longer this rage of war must go on
Which of Satan's
Is our world?

the diplomats set off,
To their and banquet.
Satan put as pourer
At the of the table
Where he fills a grinn,
time to the brim
With the red of mankind
The willing in their hands!

(...*: in name at choice)