Luyện nghe bài hát Pamiętniku

Yo, tu Leszek. Dobry pamiętniku
Dawno nie pisałem, poczekaj skręcę kilka
Otworzę I wygonię kota na dwór
ja I Ty, podzielimy tę noc pół na pół
Mam złą jesień przyjacielu to nie
Tak jest, wiem, psychikę hartowałem jak stal
zaginiony, jak Graal, iluzja
Dni znikają, świat przez szybę zza
Drogi pamiętniku wiesz, że to nie
To wymiana, za każde tik tak z zegarka
Tatuaż z wypalany lutownicą niech boli
Warszawskie Antki nie
I nawet jeśli to wzmacnia
Wzmacnia, ale też spala w cząstkę Ciebie
Za dużo toksyn jakbym się w kwasie
Nie chcę pluć jadem I stalówki w kwasie

Drogi pamiętniku, teraz o rapie
Jedna metafora, panczlajn na trafień
emeryci są zmęczeni - zróbcie przerwę
Za mało wodzów, za wielu chce grać na bębnie
na ławce, popij Gatorade'm
Stawiaj znaczki na kartce I połącz z werblem
Rap uczeń, student I
głupek, raper prostak, raper faszysta
Kurwa, pamiętniku, o co
Wiem, jest fajny, ale nie każdy musi biegać
Nie wszyscy zejść z drzewa
kłamiesz ziom, od dzisiaj nie każdy może śpiewać
Wkurwiony przebacz
Ale wiesz pamiętniku, że gdy to tak trzeba
Ortodoksja, bo dałbym pokroić za rap
Riposta dla tych, którzy z dumy na rap
Za wiele ego, nie byli jednością
Mam dość tego, zabijam debili
Mam agresji, zamachów na wizerunek
Na kulturę, której główny imperatyw to
ES Zet A Ce U eN E Ka - jeśli nie znaczenia, to ziom w złą grę grasz
Partaczysz, kozaczysz, ja przyglądam się tym
I rozumiem to - poprzeczkę ustawiłem tak
Za wielu architektów - mało
Za mało fanów - otaczają nas sami
Za profesorów - studenci poszli w las
Za wiele sporów - za mało dobrych
pamiętniku, daj mi jeszcze chwilę
To dla mnie ważne, to w każdej mojej żyle
Mówię rapem, rapem
Myśli łapię I je na papier
Taki świat kiedyś sobie
I każde "bla bla", to "bla bla"
Bo gdy Bóg Twoim ochroniarzem, to oszukasz diabła
Więc po ulicach chodzę jak
Jak miasto, semper fidelis - zawsze

Miasto, wiesz pamiętniku, ja Cię nad Wisłę
Będziemy pić, palić, gadać, wspominać,
To już dni, inny ja, inna Warszawa
Bez niej, nie ona o niej opowiada
Biła pamiętniku, ja patrzyłem z bliska
To boli, lecz to stać obok I wytrwać
Lekarze - może odejść, różne rzeczy mówią
Może je stracić, bo trwało przecież tak długo,
Łapie się chwil, jest gotowa
Lecz widzę, że zamiast iść wolałaby je przejść od
Użyła go więc co? Starczy, finisz,
Wiem pamiętniku tak jest, ale ból to nie
Nie pytaj o nią, kiedyś wyjmę z
Historię o aniołach w czasach
Aniołach z Warszawy, sile I dumy
Namiętnościach I wierze, która w proch mury
Pamięć pamiętniku, przechowuje
o przewodniku po mieście, małej ojczyźnie
Mówiła myśl, matkę, spełniaj marzenia
życie jak wariat, wal w pysk jeśli trzeba
Podpal świat dla tej - spal w cholerę
serca - dni na ziemi nie mamy za wiele
Mógłbym tak długo,
Nie mam tyle, nie ma dni tyle, tyle kartek w notatniku
Aleja pamiętam, będę tam, słowo
Z nią, bandą gałganów żyjąc morowo
Z biglem, Antki z dobrej szkoły
nie ma mowy, nie zawracaj pan głowy

I tak to działa, to działa
Strzał - padam w gruzy, na rana
doświadczenie ponoć uczy, pamiętniku
Los kuje, ja czasem zastanawiam
Czy kiedy znów padam
Od pstryczek w nos, od życzliwych rada:
"Będzie dobrze" - weź spierdalaj... weź idź z pogadaj
Git, życie jest, starczy nie
Biorę - dziękuję, I dalej zastanawiam
Ból plus sny na jawie, dziwna
Aktor tysiąca ról, szatan kąpie mnie w atrakcjach
Tysiące słów, na ramieniu
Noc spokoju, pamiętniku, noc I modlitwy
On na skrzydłach, miasto razem
Sypiąc słowa wam do w postaci marzeń
Doktor Strange Parias ale też bohater
Wyrzutek, ideowiec, co nagi przed światem
Yo, tu Parker choć nie Peter, ja tkam z liter, żyję w chmurach choć to parter
Słowa, czas, barter, pół serio, żartem
Pół na pół z bitem, wódka, sok, pół na pół, boom, boom życie
Pamiętniku, wiesz wszystko, świat dziwny
Czasem nie wierzę, dla naiwnych
Nie kumam, wolno więcej jeśli tylko umiesz
Pierś medali chuja warta gdy masz pusto w
13-latka, pysk, przyjmij fakty
Za rękę z nią można ale chodzić na
jej czystość sobą, będzie miała potem
Dreszcze gdy mężczyzna choć przejdzie
Miej świadomość, mówimy o dziecku do
Nie żądam ale obrońcy idźcie do diabła
prawda, miłość, propaganda
Wysiadam pamiętniku po moralności jazda!

To nie dla mnie pamiętniku, się za mały
Ślepy niemal kaleki, 700 wagi
dlatego nie kumam, nie pasuję I drażnię
Nie wiem jak poruszać I mam jedynie wyobraźnię
Nie skarżę losu, to nie
Wygrywam, mam sosu, umiem w chwili dostrzec piękno
w to, że serce się nie myli
Nazwij to jak chcesz, wyśmiej, ja wyśmieję pesymizm
Wiara to skarb, bez wiary jest jedynie potencjałem
Niewypałem, skarbem w
Prawda, wielu się boi, chce schować
Też marzenia, nie chcę uciec w złudzenia
Zmieniać się, pracować, bić w rozgrzaną
Zanim dom z kamienia, dać jej ten zbudowany z
Życie - pamiętniku, wciąż jestem
Solo jak Kid Cudi w zimnym łóżku nad ranem