Luyện nghe bài hát Olmadım Say

bir evlat hangi vakit yalnız bu denli?

bütün lafların kifayetsiz hali

bende vücut sanki, kanım çekildi

kaldı sadece taze kan izleri

söyle insan evinden gider mi böyle?

bir laf gezerken ceplerinde

güve deliklerinden eser kemiklerimde

derimi yüzdüler, hala gözlerimde

insanla sınandım, inandım

kendimle sınandım, yanıldım

bir akşam sarhoş olmuşum ki utandım

doğmadığımı sandım, keşke yanılmasaydım

garip bir lekeydim, farkedildim

sessiz evlerin çocuklarından sade

suratlar izledim, ezberledim

şimdi kim miyim? hatırlatın isterim

say
say
say

zorla zihnimi, isimler yaz
damlıyorken ömrümün saçaklarından üstü kanlar
bir yerlerde kayar
görmedin say, say, doğmadım say

rengi farklı bir aile sofrasında
hiç sen orada, varlığın muamma
şimdi dev bir boşluğa uykularda
bu münferit başlı başına facia

konuşsun korkuluklar
bölük pörçük kapkaranlık bulutlar
gitti onlar, burada yoklar
yıllar evvelinden keder bir anda

ağrıdığını biliyorsun, saklamıcam
korkulukla tarlalarda sabaha dek
iyicen, dinle, güzel bir dinle
say, olmadım say, doğmadım say

say
say
say