Luyện nghe bài hát OL

(×2)
Yukarı yukarı
Tırmandıkça kuyulardan
Kalkıp içimdeki güneşe
"OL, OL"

Tek renk, sigaram, duvar
Hep boşluk tavanda hep
Bana "Vazgeç!" dediniz defa
Bu, varoluşla tek bağ
Her kopardı
Her gecenin bir beddua
Ben sustum konuştu
Dert etmedim ki tutulan mü var? Yok
Tüm düşleri at
Tüm sokakların intikam
Pencereden zaman gibiydi
Ve yalanla eriyip kar
Her sabah aynada yine aynı
Gam beni kurşunlara boğup
Ama ölüm pek yormuyor ki
Tek yaşamak, teslim olup
Ben ki bulut bağladı Ay'a
Dert bağlı bi' kaya, dayan buna
Peşinde ok gibi sen durduğun an saplanır hayat
Sök, çıkar koş yine
Ben neresinden yakalar hayat
Hiç "giderim" demedim bu cayıp canımdan olmadan!
Gittin, yol ki geri dön bu duman beni boğmadan
Bilmem kime derdim derdimi bana bu sayfalar olmadan
"Her rağmen dayan" dedin bana üstelik hiç korkmadan
Şimdi tek çarem geri tırmanmak çok yere yığılıp kalmadan

(×2)
Yukarı yukarı
kuyulardan yukarı
Kalkıp içimdeki güneşe
"OL, OL"

Şehir üstüme huysuzluk sırtıma kök salar yine
Bir ayıp gibi doğarken gün aynı şarkıyı besteler yine
Ama yeminle tüm taşları kır'ıcam beni ne kadar dibe bile
Yalnız seslenen şu sayfalarımı yırtıp yaksalar bile
Zaman dar, hadi kanatlan kelimeler müzik anahtar
Korkma başımı yere ki beni delseler de 7 taraftan
Ona varacaksın ararsan kalk, bak sana bağırıyor gökyüzü
görmüyor hiç gözün? Sadece korkmak dibe bağlıyor herkesi
Biri sormuyor "nerdesin?" bekleme yol mu yok gelmesin
sormuyor "nerdesin?" ölümün ertesine kaldı gülmek çaresiz
Gelen olmuyor,
Her neyse yaşa, sen yine de başar
"Ver" deme de koş al bile başa
Dene, çünkü zaman bile kaçar
olmuyor, bilmesin
Çöz dilini vazgeçme ne eder?
Nerede nerede büyür ki insan?
An gelir ve eder
Şavaş bitmez herkes kimi vicdanını, kimi aklını
Kimi kaçtı gitti, kimi
Sen ayakta kal katlanıp

(×3)
yukarı yukarı
Tırmandıkça yukarı
Kalkıp gittim güneşe
"OL, OL"