Luyện nghe bài hát Memoria de noite

Madrugada, o adormeceu, amor,
a lúa abanea sobre as
piso espellos de que saia o sol
na noite gardei a memoria.

Perderei outra vez a
cando a luz nos cons,
perderei o día que aprendín a
dos teus ollos sobre o mar,
perderei o día que aprendín a
palabras dos teus ollos o mar.

Veu o loito de vir o rumor,
levouno a baixo a sombra.
negros sulcan a mañá sen voz,
as baleiras, sen gaivotas.

E dirán, contarán
para ofrecerllas ao
quererán cunhas moedas, quizais,
os teus ollos sobre o mar,
quererán pechar moedas, quizais,
os teus ollos abertos o mar.

Madrugada, o despertou, amor,
o reloxo do bar varado
na costeira da desolación.
Non esquecer, nin perdoalo.

Volverei, volverei á
cando rompa a luz nos
porque arrancamos todo o orgullo do mar,
non nos nunca máis
que na túa xa non hai volta atrás:
non nos NUNCA MÁIS.