Luyện nghe bài hát Mellom Bakkar Og Berger

(Text: Aasen)
bakkar og berg ut med havet
heve fenget sin heim,
der han sjlv tufterna gravet
og sett sjlv sine hus dem.
Han saag ut paa dei steinutte
det var ingen, som der bygd.
"Lat oss rydja og oss grender,
og so me rundingen trygt".
Han ut paa det baarutte havet;
der var ruskutt aa leggja ut
men der leika det ned i kavet,
og den den vilde han sjaa.
Fram paa vetteren han tenkte,
giv eg var i eit land!
Men naar vaarsol i blen
kte, fekk han hug til si strand.
Og naar liderna som hagar,
det laver av blomar paa straa,
og naar nter er som dagar,
kann han ingenstad sj.