Luyện nghe bài hát Mannen i Ausa

Yst utpå yttersia av bodde to feskarbrør
dem hadde en hjelpar i båten han va blind men og før
en dag dem garnan sine utaførr Gryllefjorn
hørte han, den blinde mann, tungt som dumpa ombord

det va et lik dem hadde fådd, med sødvest og på
men brørn sa at det va en kobbe sånn at han sku førrstå
så rodde dem inn med sin tel ei hula som heite Ausa
og gjømte han, den døe mann, mella storstein og kvasse
så skar dem betta uta mennskekjøtt og hekta på en krok
og havet som rett va stilt og dødt stod no i en hemmelsk kok
no hadde dem agn tel hjuksa og frå morra tel seint på kveld
fesken beit, nappa og sleit, og så hång han på hjell

neste kveld satt dem på og spanderte tel krana va tom
men om løkka va kommen dit ville dem ikkje prate om
men bygdefolket spurte og grov, ga ikkje den fred
han at "kom i morra natt tel ausa så kan dokker se"

neste natt i låg heile bygda og såg
et frøktelig syn: at bei sett i kjøttet på han som der låg
då storma dem fram med og ljå, lot brørn i båten sin gå
batt dem fast, drog båten med opp i lia og tente på

hu hei se en vei
tungsjyen maule og male, i Ausa betale

i står tia stille, der vil ikkje gresset gro
og fesken som brørn hadde hengt bei sur og som jord
på yttersia, yst på Senja, både vind og vêr
om brødre to som tel Helvete dro på av en blind passasjer