Je trad op in een theater, ik zat in de Misschien dat je later nog eens aan mijn verhaal
refr.: Kind, je een ster 't Is dan nu Je je een weg naar 't succes Je beroemd Je wou wat bereiken
Je een lach op je gezicht, daar in 't theaterlicht je bent zo alleen, al laat je dat niet blijken Hoe je werk'lijk heet, geen mens die 't nog Jouw eigen naam niet aan de eisen Alles gepland en nou ben je bekend Maar 't is of je 't niet bent Ach, 't is niet een punt Maar had je 't met je eigen niet ook gekund Je zult 't bewijzen
En nu ben je nog jong, de is nog helemaal van jou Maar op een dag iemand: "He, je bent passe, jij doet niet meer mee"
Ach, 't is nog niet je tijd, je hebt nog vrienden om je heen Maar je weet niet zeker of 't wel je vrienden Want hun vriendschap en hun trouw voor een vrouw die niet veel lijkt op jou Want relaties zijn imitaties Je krijgt zovaak een brief van jongens, en lief Die smeken om een met een enkel woord, al is 't maar: "Hallo" Maar wat zegt een woord, 't blijven vreemden Straks ben je oud en moe, een uitgedoofde ster, waarnaar hand meer Waarnaar geen meer kijkt
refr.
Maar ben je wel zo Je twijfelt elke avond weer aan wat je Al laat je dat blijken
Nu zit je in Hamburg, in een duur hotel, een veel te groot Een journalist wacht in de hal, en de zijn al zo bekend Vanavond zie je al die mensen weer, van 't en 't ballet En dan loop je jezelf, als je eigen silhouet En dan zit je voor de spiegel en je kijkt jezelf aan Met dezelfde oude twijfel zal je straks weer ze staan Diezelfde vage duisternis, geen mensen die je En dan applaus uit die onbekende En is niet 't zelfde, in een and're taal Zo gaat 't elke avond, 't is een oud
refr.
Je staat in 't licht 'k Zie elke keer de weer op jouw gezicht Al laat je dat niet En als je soms de verliest, bij alles wat je doet Zing dan alleen voor mij Ik begrijp je Ik begrijp je
en muziek: Janis Ian/Martine Bijl