Je op in een theater, ik zat in de zaal Misschien dat je later nog denkt aan mijn verhaal
refr.: Kind, je een ster 't Is dan nu Je je een weg naar 't succes Je bent Je wou wat bereiken
Je hebt een lach op je gezicht, daar in 't Maar je bent zo alleen, al laat je dat niet Hoe je werk'lijk heet, geen die 't nog weet Jouw eigen naam voldeed niet aan de Alles gepland en nou ben je bekend Maar 't is of je 't zelf niet Ach, 't is niet een punt Maar had je 't met je eigen naam ook gekund Je zult 't nooit
En nu ben je nog jong, de is nog helemaal van jou Maar op een dag iemand: "He, je bent passe, jij doet niet meer mee"
Ach, 't is nog niet je tijd, je hebt nog altijd om je heen Maar je weet zeker of 't wel je vrienden zijn Want hun vriendschap en hun trouw zijn voor een vrouw die niet veel op jou Want jouw relaties zijn Je krijgt zovaak een van jongens, bang en lief Die smeken om een foto met een woord, al is 't maar: "Hallo" wat zegt een enkel woord, 't blijven vreemden Straks ben je oud en moe, een uitgedoofde ster, waarnaar geen hand Waarnaar mens meer kijkt
refr.
Maar ben je wel zo Je twijfelt elke avond weer aan wat je Al je dat niet blijken
Nu zit je weer in Hamburg, in een duur hotel, een veel te Een journalist wacht in de hal, en de vragen al zo bekend zie je al die mensen weer, van 't orkest en 't ballet En dan je naast jezelf, als je eigen silhouet En dan zit je de spiegel en je kijkt jezelf eens aan Met dezelfde oude twijfel zal je straks voor ze staan vage duisternis, geen mensen die je kent En dan applaus uit die onbekende En 'dankuwel' is 't zelfde, in een and're taal Zo gaat 't avond, 't is een oud verhaal
refr.
Je staat in 't licht 'k Zie elke keer de twijfel weer op gezicht Al laat je dat niet En als je soms de moed verliest, bij wat je doet dan alleen maar voor mij Ik begrijp je Ik begrijp je
Tekst en muziek: Janis Bijl