Luyện nghe bài hát Het Old-school Gevoel

Ik heb een gevoel, een gevoel.
En dat jij snapt wat ik bedoel.
't Is een sfeer, een diep gevoel.
Een dat terug gaat tot in the old school.
Het is hiphop, de hiphop.
De funkie stijl die andere shit klopt.
Het is wel oud maar krachtig,
ik je mee terug naar 1982.
M'n en ik begonnen samen met graffiti,
we waren nog jong we gingen al city.
Dag en nacht wij daarmee bezig,
op elke muur was naam aanwezig.
En toen we New York op T.V.,
een maakten eerste peace op de O.S.G.
En negentien en vieren tachtig,
god kolere die was prachtig.
Ik zie het nog voor me, glashelder,
de grafische school, de kelder.
De plek voor en electric boogie
en de rest van de stond te kijken in een hoekie.
Sommigen begonnen te rappen in die tijd,
en de cultuur werd vet verspreid.
En toen het in '85 begon,
zaterdagavond naar Akhneton.
Want discotheken konden interesse niet wekken,
ik ging Amsterdamse pioniers uitchecken.
the Beatmasters en the Smallboys,
the Charming-crew, LTH en Boy.
Damn, die was underground,
in de states was rap al all-around.
Dus wij meteen om de boel uit te checken,
in Amerika en het was lekker.
Terug in Nederland nu alweer een later,
rapte en ik kon het niet laten,
Om ook funkie in het Engels te gaan bassen,
met DJ-Prof het was klasse.
We de Freaky-Freaky-Free-Style shit
en droomden stiekum van een dikke hit.
1988 reeds,
en ik weer met m'n Engelse raps de States.
Ik liet ze naar wat rappers in klompen / Compton,
en vroeg er om wat ze er van vonden.
Ze
"Man, man I kinda that shit,
but in the U.S. of A. never make a hit.
You can't hide where you coming ma man,
so your own shit back in Amsterdam."
Mmm ja, en ik dacht, ze gelijk,
ik blijf een boerenkoolvreter uit een wijk.
Maar aangezien ik daar nog altijd op ben geweest,
ik in '89 te keer als een beest.
En begon in de Nederlandse taal -- Wat een wack idee --
schijt aan allemaal!
Ik wat te creeeren, maar je noemt me klerelijer,
ik ben een creatieve, zeg maar creatyfuslijer.
En me blijer,
want elke is voor mij een postieve, lijer!
Het was een moeilijke maar we gingen d'r voor,
en in 92 brak shit echt door.
En dan de stap nu,
je hoort gewoon te veel neppe rappers met een te IQ.
Nou komt met een pop of met een crossover band,
maar ik weet wel wie van hun de old kent.
Want zet je zo'n rapper op een kale beat,
zonder band om zich te schuilen, dan die sukkel niet.
Als zo'n rapper dat nou had geflikt,
dan werd ie zwaar gedisd en het toneel weer afgekicked.
En dat is hoe het mij bleef en hoe ik leef,
ik jou het liefst de pure hiphop geef.
Dus geen hardcore hiphop nacht,
als jij een hele vokking band met een verwacht.
zo is het bij ons echt nooit geweest,
mij een beat, een mic en BOOM, 't is feest,
Ik word moe van die school binken,
die mij komen vertellen hoe hiphop klinken.
Of ze te praten van dat ze ons haten,
Ey, als je dan zou je het wel laten.
De vraag inderdaad is of het haat is,
je bullshit voordat het te laat is.
Want ook dit bij het gevoel,
in de ouderwetse battle je wel wat ik bedoel, troel.
Jij kan het gewoon uitstaan,
dat Nederhop zo vet is aan slaan.
En ook al vindt je mijn shit te hard,
al die Nederlandse teksten komen uit m'n hart.
Want voel ik mij geirriteerd,
voel ik mij aggressief,
soms ik mij gewoon prima,
soms ik mij depressief,
soms ik zelfs helemaal niets,
soms ik mij tiptop,
godverdomme hoe ik mij ook voel,
ik voel me op en top hiphop!
Het Old Gevoel!
Yeah, en als jij nu waar maakt die gozer zich nou druk om met
z'n old school gevoel, is dat zeker omdat jij het old
gevoel niet begrijpt en als jij het niet betekend dat
niet dat het maar onzin is. En als sommige nieuwkomers
zich gefokt voelen door teksten dan werd het misschien wel
tijd dat je een goed gefokt werd. En voor de rest, het
maak reet uit of je nou een of vijftien jaar met hiphop bezig
bent, het om hoe je er mee bezig bent.
Uit van hier.