Luyện nghe bài hát Gölge Haramileri

Akar sular geri tıpkı gençliğim gibi, bebekti ceninin ergeni, bir erdi büyümüş meyvesi.
Sakal-bıyıkla geride kaldı Yunus'un hamlık evresi, sivilce-akne katledildi yüzümün güneşi.
Ve çivisi düşmüş bir resimdi kendisi, kükreyen şu gökyüzünde kuşun kilitli kafesi.
Tersi güvenin ansızın belirdi dostun hilesi, fincan kahve içtim kursağımda kaldı telvesi.
Kırıştır kahpesi, baştan akıl alır ya cilvesi.
geçer bir dostun düşmancasına hamlesi.
İki boy aşmış ihanetin ki kat'i yok bahanesi, hayrından umutsuzum getirme şerrini.
Ve hepsi aynı yolda yolcu onca kellesi, meydan önüne dizilecek ve alınacak ifadesi.
olmasaydı kim kovardı kalleş iblisi? kalbim ak da pak da desen yüzünden yansır pisliğin.
Altın harflerle yaz mahlasımı. halvetim kasvet, kem şiş!...
ya herru!...ya merru!...kafkef, gölge harâmilerine bir selam çak!...
Abile ğatladı, demlenir simam, handan ummam ben.
Ahu-yi felek mum, ben şamdan. kalkmaz bir Allah'tır uyan!...
Sago sus!...husus derin içince sin, pusu kuran huşû içinde gözlerinde kin belirgin.
Vay senin şu kindar halin. hin var hin. cenin büyüdü savaşa girdi silahlarımı bana verin.
sarkıttığın dostlarından kaçının ipini tuttun? onlar güldü, sen somurttun. kalbinde kaç gül kuruttun?
Hatıralarından yüzde kaçını senin adını anmamak şartıdır dostluğumun.
Rapten olma gökyüzünün güneşi sago bu benim yüzüm. gölgeme sığınır manâ özüm, çölüne düştüm.
Yüz pınar yaş gözüm. kendi başıma öğrendim, kendim büyüdüm. dudaklarımla gömdüm.
şahım herkesi sen sadıkâne yâr olur. herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur.
Sadıkâne belki ol âlemde serdâr olur, yâr olur ağyâr serdâr olur didâr olur.
Altın yaz mahlasımı. halvetim kasvet, kem gözlere şiş!...
Cadü ya herru!...ya merru!...kafkef, gölge harâmilerine bir çak!...
Abile ğatladı, simam, nüşinrevan'dan handan ummam ben.
Ahu-yi felek mum, ben şamdan. kalkmaz bir Allah'tır uyan!...