Luyện nghe bài hát Det finaste eg veit

Det e me rart koss det kan gå te.
Tenk at du i lag med meg.
Og om det bles kalt, e eg og heit,
for du e den e veit.

I skin frå ei gatelykt,
ekkje alt trygt.
Og du meg no, bli eg heilt i beit:
Koffår den e veit?

Og når dyna varmar oss båe to
i natta,
ska eg kviskre i øyra og svara på
koffår du e den e veit.

Kor eg alt motet frå
eg forstå.
Men ein ting veit eg og greit:
At du e den e veit.

Og når varmar kring oss båe to
i natta,
ska eg kviskre i øyra og svara på
du e den finast e veit.

Nei, at eg skulle ha tur, det e 'kje te å tru!
Når alt va slutt, og eg skull gå, ved der stod du!

De e jaggi me koss det kan gå te.
at du går i lag med meg.
Og om det kalt, e eg varm og heit,
for du e den e veit.

Og når dyna varmar kring oss to
i natta,
ska eg kviskre i øyra og svara på
du e den finast e veit.

Og dyna varmar kring oss båe to
i natta,
ska eg kviskre i øyra ditt og på
koffår du e den e veit.