Luyện nghe bài hát Den Décken an den Dënnen

Et wor en décke räiche Mann,
mat enger Pai, vun där all Stierflechen dach nëmmen kann.
Hien hat e Bouf, et en Eenzelkand,
dee krut zwar keng Léift, mä dofir ee Kontostand.
De Papp wuar Chef, an fricorientéiert,
seng Famill him egal, déi ass dohi vegetéiert.
hat jo seng Sekretärin, déi him seng Flënt poléiert,
dowéinst huet hie seng Fra vläit ni richteg geléiert.
Well déi sëtzt a kräischt sech an d'Kappkëssen,
mä wëll eise räiche Mann am Endeffekt näischt wëssen.
Hie bréngt de mat heem, dat rengegt säi Gewëssen,
an aus deem Grond soll jiddereen him den këssen.
Hien hält sech fir "The Man" , mä ass am Fong e Stéck Schäiss,
awer protze mam Schäin, mä fir d'Famill wuar keng Zäit.
Hien vläit de Status, den Ego an ass zimlech räich,
mä um Enn vum laangen Dag ass trotzdem näischt.

Et wor eemol en Här, en huet geheescht,
mä trotzdem huet e sou am Liewe geleescht.
En huet haart geschafft fir e Mindestloun,
en hat e futtisse Réck, mä dat pickt e dach net déi Boun.
Schaff a stéi all Moie fir mäi op,
a fro net no enger Paierhéijung, du hues dach en Niewenjob.
säi Chef am gaang wuar, seng Nieschen ze vergolden,
wuar hie op säi Mount Everest, voll mat Scholden.
Hien hat an huet éiweg op säi Gléck gewaart,
mä gutt, datt hie Famill, säin eenzege Liichtbléck, hat.
Si alles fir hie gemaach, wéi hien alles fir si gemaach huet,
hie wär scho laang um Enn, hätt en net hier gespuert.
Da Geld jo keng Roll, mä dat seet just deen, deen es huet
a sou huet en nëmmen Zäit un der Fläsch verbruet.
aarme Mued huet gekämpft mat geballtene Fäischt,
och hien et verdéngt hätt, bleift hien trotzdem näischt.

Mär liewen an enger Gesellschaft, dech a Schichten aklasséiert,
et klëmmt nëmmen deen an der Leeder, am meeschten akasséiert,
Gläichberechtegung ass d'Wuert, wat een héiert,
e als Marionett, wou um Enn dach jidderee verléiert.