Luyện nghe bài hát De Drie Klokken

Verscholen 't groen der bomen
Ligt ver van hier een gehucht
wordt een jongetje geboren
De sterren in de lucht
Zijn moeder kust hem in
Er werd zo op komst gehoopt
Morgen brengt men hem vol
Naar 't kerkje waar hij wordt

En de bronzen klokken
klonk hun fantasie
En zij duiden hun luiden
Op een
Een is gekomen
Een nieuw in 't heelal
Nog onbedreven
Maar door reeds omgeven
In dit tranendal

Na jaren, 't groen der bomen
Daar in dat dorpje, ver van
't jongetje een stoere kerel
Zijn houding is zo en fier
Want hij vond de vrouw van zijn
Zijn droom komt weldra uit
Morgen leidt hij haar 't altaar
En dan is zij z'n bruid

En de bronzen luiden
klonk hun fantasie
En zij door hun luiden
Op een
Door 't jawoord
Zijn zij voortaan man en
Zullen zij hun verder
Samen strijden, samen
Steunend op hun woord van

't Is avond en rust heerst er op
Als in klein gehucht
Een man, die 't gaat verlaten
twink'len sterren in de lucht
Zijn is aangebroken
Een stem zacht: " 't Is volbracht"
Door kind en vriend hij gezegend
En naar z'n laatste gebracht

En de klokken luiden
Droef hun van fantasie
En zij duiden hun luiden
Op een
Het van 't leven
Is 't en 't gaan
trillen mensenharten
't Zij van vreugd', 't zij van
Als de bronzen klokken
De slaan