Luyện nghe bài hát Aprhodite

Sommigen zeggen dat liefde een is
Dat niet uit de zee werd geboren
Sommigen zeggen dat de waarheid is
Jammer hen maar die zijn verloren
En ik weet goed bij wie ik hoor
Ik loop er maar wat
Het is dat ik mezelf niet zo goed ken
Nu ik eindelijk zie wie je bent
Het kan zijn dat een vermomming is
En dat een schaduw is
Van de
Het kan dat vriendschap een excuus is
Om jezelf niet te verliezen in
En ik weet niet goed wat ik moet
Vrienden genoeg in overvloed
Ik zeg dit met een trillende
Nu ik eindelijk zie wie je bent
In elke voorbijganger schuilt een
Wanneer zijn wij zo vervreemd van
Is het de angst voor bezit of voor
Misschien zijn we daarom wel zo voor elkaar
Ik zou kunnen dat ik alles heb
Ik zou kunnen zeggen dat ik niet ben
weet je dat ik vertrouwen in je heb
Nu ik zie wie je werkelijk bent
Je ik ben en man van weinig woorden
Als het gaat over het diepste van de
Maar sinds de dag dat je mijn hart
Viel die zo maar in het niet
En staan we dan aan de kust van de zee
Daar heb je het en het neemt ons mee
Misschien brengt het
doet het pijn
Als we zien wie we werkelijk zijn
Als we eindelijk zien wie we werkelijk
En er geen meer voor nodig zijn
Geen stof geen geest niets van het bestaan
Maar eeuwig in het onbekende zijn opgegaan
Dan leven we voort als een legende
Waar 's avonds aan van wordt verhaald
En ik hoop dat degene die de is
Eindelijk ziet wie hij is
Als we eindelijk wie we werkelijk zijn