(Voor zover ik (Daniel) weet is deze door Def P. zelf naar Ewout) en met tact heb ik een stijl gepakt en verkapt en vertakt zodat mijn peil zakt, dus pak je shit in, d'r zit geen pit meer in, want als ik dit begin, er geen shit meer in. Het gebied van taal, ik houd van kaal maar sta niet voor paal als ik lied verhaal in deze rap-rijmstijl, want ik heb stijl uit een vette als ik een vette rijm keil -- geil --. Het verhaal kan beginnen, ik de woorden en verzin de zinnen, die we deden, en ik kan ontleden, om de van een zinsnede te ontkleden. En besproei de radio met een walm, want als ik een neus hits had was ik wel een zalm, dus kalm, mijn shit ontstond de grond, ook zonder die strond kom ik bijzonder goed rond. Dus slaag je slag, de dag en ik graag je graf, als ik jou mag. Ik schep nu het in overmoed, want bij eb is er in overvloed. Goed, je hebt op een leven na de dood maar is het dan niet om dood te gaan kloot!? Wel, of je nu verkeerd of wordt vereerd, wordt je ten zeerste meer gewaardeerd. Wat een zorgen ach, morgen komt weer een dag, dat je deze dorre dag niet meer mag. De dope waar ik op hoop die en kroop en mondjesmaat van de straat. De pessimist de ketel wel dat ie zwart ziet, jij praat over de finish als je nog een een start ziet? Maak een A en praat dan over B. De O.P. deed C-D, en wij gaan met E. Hallo aarde hebben wij Of is deze tact voor nog te abstract? Denk maar na, ik je voor, ga maar na, ik ging je voor. Doe maar na ik je voor hoe deze thor het beetje voor beetje elkaar kreeg, dat jij me aankeek, naspreekt, nadeed, nakeek en afzag, ik neem een afslag waar ik zelf afmag, en zo m'n levensweg afrag. Want de weg des loopt altijd dood, alleen diegenen die afwijken voor altijd groot en oneindig, maar wat is daarvan dan de Want iets dat oneindig is heeft dan toch ook geen En iets wat niet begint heeft dan ook geen einde? Is niets, of is niets oneindig? Fok it!, soms denk ik 'nu ik iets' maar als ik daar dan over nadenk denk ik niets. Het is net als dat je dat je ligt te dromen denkend dat je alles voor elkaar lig je toch volkomen hulpeloos te in de realiteit, terwijl een van gedachtes jouw ware leven lijdt. Dus meeloper, jij bent pas een meeloper, als je met antimeelopers mee gaat te zeggen dat je mede-meelopers meelopen en zo open op van hun voorlopers hopen. Dit is de tijd -- tijd -- van -- teit -- en creativiteit -- -- en vaardigheid, die deze tijd -- vrijdt -- van criminaliteit -- teit -- en en onzekerheid. Dus strijd, voor jezelf en een omgeving, want jouw directe omgeving is jouw beleving. Het gaat er om dat jij erbij stilstaat, dat jij nou stilstaat, en de tijd doorgaat! De zin van zinnen kan jij nimmer meer verzinnen, want ik had ze al en ik ben binnen! Hallo aarde wij contact? Of is deze tact jullie nog te abstract?