(Voor zover ik (Daniel) is deze tekst door Def P. zelf naar Ewout) Abstract en met tact heb ik een gepakt en verkapt en vertakt zodat peil niet zakt, dus pak je maar in, d'r zit geen pit meer in, want als ik dit begin, komt er geen shit in. Het van taal, ik houd niet van kaal maar sta niet voor paal als ik lied verhaal in deze rap-rijmstijl, want ik heb stijl uit een vette rhyme-file als ik een vette rijm keil -- --. Het verbaal kan beginnen, ik verwoord de woorden en de zinnen, die we deden, en ik kan ontleden, om de rede van een te ontkleden. En de radio met een napalm walm, want als ik een voor hits had was ik wel een zalm, dus kalm, shit ontstond onder de grond, want ook die strond kom ik bijzonder goed rond. Dus slaag je slag, de dag en ik graag je graf, als ik jou mag. Ik nu het zand in overmoed, want bij eb is er in overvloed. Goed, je hebt op een leven na de dood maar is het dan niet idioot om te gaan kloot!? Wel, of je nu verkeerd verkeert of vereerd, dood wordt je ten zeerste gewaardeerd. Wat een zorgen maar ach, morgen weer een dag, dat je deze dorre dag niet meer mag. De waar ik op hoop die droop en kroop en mondjesmaat van de straat. De pessimist verwijt de ketel wel dat ie ziet, maar jij praat over de als je nog een een start ziet? Maak een goeie A en dan over B. De O.P. deed C-D, en wij gaan met E. Hallo aarde hebben wij Of is tact voor jullie nog te abstract? maar na, ik dacht je voor, ga maar na, ik ging je voor. Doe maar na ik deed je hoe deze thor het beetje voor beetje elkaar kreeg, dat jij me aankeek, naspreekt, nadeed, nakeek en afzag, want ik een afslag waar ik zelf afmag, en zo m'n eigen afrag. Want de weg des levens loopt dood, alleen diegenen die afwijken voor altijd groot en oneindig, wat is daarvan dan de zin? Want iets dat oneindig is heeft dan ook geen begin? En iets wat niet begint heeft dan toch ook geen Is oneindigheid niets, of is niets Fok it!, denk ik 'nu denk ik iets' maar als ik daar dan over denk ik eigenlijk niets. Het is net als dat je droomt dat je ligt te denkend dat je alles elkaar hebt lig je toch volkomen te slapen in de realiteit, terwijl een wereld van jouw ware leven lijdt. Dus meeloper, jij bent pas een meeloper, als je met antimeelopers mee lopen door te dat je mede-meelopers meelopen en zo open op van hun voorlopers hopen. Dit is de tijd -- -- van orginaliteit -- teit -- en -- teit -- en vaardigheid, die deze tijd -- vrijdt -- van criminaliteit -- teit -- en en onzekerheid. Dus strijd, voor en een perfecte omgeving, want jouw directe is jouw directe beleving. Het gaat er om dat jij erbij stilstaat, dat jij nou stilstaat, en de maar doorgaat! De zin van zinnen kan jij nimmer meer verzinnen, want ik had ze al en ik ben binnen! Hallo aarde hebben wij Of is deze tact voor nog te abstract?