Luyện nghe bài hát Yitirmeden

Durup zamanın olur mu?
anlamaz insan
Sevdiklerin yolun
her fırsatında o insana
Arkasından ağlayan
Geri çok ağlasan da

Durur, durur belki ucunda
Annen baban kendi
bile 47 yaşında
Ömür, ömür sanki bir kutuymuş
Gün gelince açılmış
Ama hep geç kalınmış...

Güzel günlerimizin sanma
Belki bir daha olmaz
Ama her bi' güzel aslında
durmanın zor olduğu ortada
Uzak olmak her zaman en

Ama en zoru yalnız

Uyur, belki hep yanında
İlk kendi solunda
Her hatıra asılı
Ömür, ömür sanki bir kutuymuş
Gün gelince herkesin
Ama hep geç kalınmış...