Luyện nghe bài hát Remembrance

Üzülme. Dudaklarında bir tebessüm ömür var; yeter ki gülümse. gömül.
Çünkü bahçemin en eski bitkisi can, su yoksa ölür.

ben bir damla su için, gökyüzünü hangi dağda, hangi şimşeklerle ağlatayım?
Artık rast gelirsen.

Ölmek üzereyim ama değil, hasretinden.

Korkma.
Kulaklarımda zulmün sesi ve yarıya toprak.
Ve bitti 90 günde aşk ve intikam.
Olsun.
İçim, içten içe yanıp kavrulurken koksun.

İçimde ateşin içinde ben.
Hangi tövbe kabul görür ki içindeyken?

kökümdeki karıncalar, baş üstüme varınca bak;
Baş üstünde baş kalmayacak ettim!
Nasıl bir ki bu?
Ne annddır, ne hikmettir?!
Var mıdır ki yok

Yaşayamadığım her şeyin sormaya.
Dokunmaya, sevmeye, intikama, yakın gülüm.
Yakın çünkü kılıç günü!