Naczelny Prorok

Naczelny prorok, prokury wojskowej
na konfie prasowej strzelił sobie w głowę
i ku niezmiernej rodziny radości
celnie spudłował z małej odległości

Ten przykry fakt, Monice zmienił trakt
I także traktem tym podążył fakt
Naczelni w sopran powpadali chórem
"Inwigilujemy dziś prokuraturę"

Znów kotary wzrusza, duch Ireneusza
co zasłony wzdyma - wszak gościa już ni ma
Znajdźmy korzenie i zarzewie sporu
Co za robak toczy tych ludzi honoru?

Drgnęła mu ręka, gdy na się zamierzał
Ojczyzna nie straci dobrego żołnierza
Bo dobry żołnierz, nawet mimo wpadki
Cały wychodzi z najgorętszej jatki.

Naczelny prorok prokury wojskowej
Na konfie prasowej strzelił sobie w głowę
I ku niezmiernej rodziny radości
Celnie spudłował, z małej odległości

W obronie czci polskiego żołnierza
Pułkownik glocka w głowę swą wymierza
Po latach ćwiczeń i służby wzorowej
Nie jest w stanie celnie trafić w swoją głowę

Drgnęła mu ręka, gdy na się zamierzał
Ojczyzna nie straci dobrego żołnierza
Bo dobry żołnierz, nawet mimo wpadki
Cały wychodzi z najgorętszej jatki.