Gamzendeki Çukur

Ben ölsem koymaz, mahşer hep oğlun kokar
Sen gitsen olmaz, kader kaderde yanar
Ev kira olsa da babam bana bakar
Vursan vurulurum ellerim kan ağlar
Kaldırıp omzundan attığın çukurdayım.
Ben annenin döktüğü gözyaşıyındayım
Kaçsam köşeyi dönsen yine buradayım
Kaçmam en kötü mezar taşındayım

Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın (dur)
Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın

Sen tüketeceksin diye kalmam anadan üryan
İliklerimi sömürsen de çıkmam ulan buradan
En dibe çeksen de zirvedeki çelik tahttan
Korkmuyorum korkudan etrafımı saran pusudan
Kredisi bitmiş dostluklar burada yoktur
Çocuklar sokakta büyür adam olur

Her gün yeni düşman lazım aleme ibret olur
Kalp sevince değil yanınca yürek olur

Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam
Sen gidersen yaşayamam kadın
Gamzenin çukurunda uyurum kadın

Sen gidersen yaşayamam kadın (dur)
Gamzenin çukurunda uyurum kadın

Bak gülüm benim kafam karmakarışık
Tek gülle sarmaz güçsüz hep bu sarmaşık
Benim gönlüm gelene gidene bir hayli alışık
Dur gitme gece sonunda doğacak altın ışık

Ben sussam sen duysan artık bağıramam
Savaştığın yolda seni koruyamam
Sen gidersen yaşayamam kadın
Gamzenin çukurunda uyurum kadın
Sen gidersen yaşayamam kadın
Gamzenin çukurunda uyurum kadın