Luyện nghe bài hát Eltse Grins Foarby (+dutch Translation)

It read beskynt de greiden, de jn oer de mar
Dr stean se mei har beiden en hy noch ris nei har
Se stean foar harren hutte, fan plen, en reid
Syn hn op har skurte, hy wurdt mei koarten heit
It hast fyftjin hndert, feroare maatskippij
Se lije der net nder, se harren frij
Der is faaks wol wat geande, hy moat soms op
Mar wr't se foar steane, no dat wurdt er nea gewaar
Dochs ha se neat te en al hawwe se gjin jild
It iten dat se krije is de fan it fjild
It jier fyftjin hndert, in nije hearskippij
Se bge der net nder, se bliuwe frij

De sinne al ieuwen oer s ln
Bringt de iere moarn, eltse dei
De wyn noch alle dagen oan
Giet fan ln nei ln, eltse grins
It read it kampke, de jn falt oer de std
Dr boartet in lyts famke, in skoftsje, aanst op bd
Se hndert t, de taal dy't mem har bybrocht hat
Har heit troch it rt dat se nei binnen komme moat
It jier no twa tzen, Europa dat wurdt nij
It famke en dnset en laket dan nei my


Dutch
Het rood beschijnt het weiland, de valt over het meer
Daar staan ze met hun beiden en hij kijkt nog naar haar
Ze voor hun hut, van pollen, leem en riet
Zijn hand in haar schoot, hij wordt binnenkort vader
Het jaar haast vijftienhonderd, maatschappij
Ze er niet onder, ze voelen zich vrij
Er is vaak wel wat aan de hand, hij soms op oorlogspad
Maar ze eigenlijk voor staan, nou dat wordt hij nooit gewaar
Toch hebben ze te klagen en al hebben ze geen geld
Het dat ze krijgen is de rijkdom van het veld
Het jaar haast vijftienhonderd, een heerschappij
Ze buigen er niet onder, ze blijven altijd

De zon schijnt al eeuwen over ons
Brengt de morgen, elke dag opnieuw
De wind nog alle dagen aan
van land naar land, elke grens voorbij
Het rood het wijkje, de avond valt over de stad
Er een klein meisje, nog een poosje, zometeen op bed
Ze brabbelt honderduit, de taal die moeder haar heeft
Haar vader roept door het raam dat ze binnen komen moet
Het nu haast tweeduizend, Europa dat wordt nieuw
Het meisje zingt en en lacht dan naar mij