Ik weet nog dat ik liep door de stad Niks aan hoofd Rustig op pad, op m'n op een gast om te sporten t was geen bijzondere dag aan de hand bolletje ham in m'n hand en de bol van een ralph tas met een contrabas en ik praat met een meid ze verkocht me de en dat was heel gewoon, in m'n zak was m'n telefoon Jouw heel gewoon maar deze keer ze verschilt van toon en ik tril gewoon, wat er is en ik ril gewoon wordt gek van de zo geen idee wat er is ze vroeg of ik wilde komen dus ik m'n training stap op mijn runner en rij je huis je broertje doet open en zonder geluid zegt ie van een donkere bui hangt in de woning en loop naar de haar mams zit en ook zo samen een hoop tranen en je pap het ook aan me doe maar rustig het is wat je denkt Lex Hij lig op bed net, de dat je werd gebeld het is erg maar het is precies wat je denkt Lex ze aan pfeiffer de ziekte van lyme dat was het voor een tijdje maar niemand had dat je dees zo opeens uit het niets voor je kiezen zou krijgen
ref Daar lag je dan versufd je kon lachen haast niet praten en niet eten en daar zat ik dan tegen je te praten wachtend naast je bed en hopen dat je beter werd
Daar lag je dan versufd je kon niet haast niet praten en niet eten en daar zat ik dan tegen je te praten wachtend naast je bed en hopen dat je beter werd
maar iedereen dat de dag never komen zou maar ik in jou ik vertrouw op je zet de hoop op jou is het God's werk dan is het een fout en ik zat en ik wachtte en in een stoel naast je boxspring ik vertelde een hoop in de hoop dat je van alles ook maar een klein beetje stopt dit, wanneer stond je weer op als dat ventje ik je kende zoals ik van je ben zoals we altijd op pad zijn tezamen en dan naar het centrum gek kutten met wijven, hijsen, rum tijgers, dun lijntje wij twee had ik een dan ging jij mee als een jonge zoals jij zijn er geen twee, nee
ref lag je dan helemaal versufd je kon niet lachen haast niet praten en niet eten en daar zat ik dan tegen je te praten wachtend je bed en hopen dat je beter werd
lag je dan helemaal versufd je kon niet lachen haast niet praten en niet eten en daar zat ik dan tegen je te praten wachtend naast je bed en hopen dat je werd
tot die ene dag dat je met een brede lag zo van Lex voel me dan ik dat deed in de afgelolpen weken man vanaf daar ging het erg werk aan je herstel terug in het werkveld wel met een maar je geeft de indruk dat dat je beperkt leef elke dat zo verschrikkelijk zo positief als jij nu bent bevordert ons hele tijdens het werk je denkt bij jezelf die dokters zijn gek naar jezelf jij de winst uit die moeilijke tijden sommigen vinden 't te rijmen jij wilt niet en klagen maar jij wilt die doelen bereiken dat is oneindig van het leven en jij kan het weten jij gezweven op de rand en gestreden jij hebt gezegd ook al is het even ik wil 't er volledig van nemen dus wil ik je nu dan bij dees laten wat er ook is, wat ik kan doen, wat het me kost ik je m'n steun voor 't leven
ref daar sta je dan helemaal weer je kan weer lachen, keihard en genieten en daar ga je dan het in eigen handen want je zorgt er zelf dat je gelukkig bent
sta je dan helemaal weer terug je kan weer lachen, keihard en genieten en daar ga je dan het in eigen handen want je zorgt er zelf dat je gelukkig bent