Brisinghamen

Einsam ho gret, den vakraste av alle
Fanga og lst i ei sorg ingen skjner

Gleden forsvann langt, langt der ute
Ei brennande lyst, en ingen hp
Ho lengtar heim, men finn ingen veg
Ein sorgfull lagnad gymt bak eit smil

Mardol du fagre for fred du blei ofra
Du solgte din lekam, men fann ingen tryst
Det som glimrar gjer ikkje fred for deg

Gern du ga deg hen, og slokka mangt
Eit begjr Men, framleis drypp
Det om natta gull fr dine auge