Benim Derdim

Bir akşam bir barda
Bir yandan içerken, bir adam yanaştı
Bir anda birden, dedi ki: "Genç, hayat ne kadar adi!"
Dedim: "Hiç başlama abi."
Dedi: "Az anlatsam bari."
Dedim ki: "Anlatma!"
Dedim: "Benim derdim, benim derdim bana yeter!"
Bir akşam bir barda, birazcık sarhoşken
Bir kadın yanaştı, belliydi halinden
Dedi ki: "Hey, ayrıldım sevgilimden! Takılalım mı seninlen?
Unutmak istediğimden!" Dedim: "Hiç yaklaşma!"
Dedim: "Benim derdim, benim derdim bana yeter!"
Benim derdim bitmez, aç kalırım benim derdim midem
Kimse yardım etmez dert kendi derdi değilken
Benim derdim giyinmem değil, giyinmediğinden
Sokak çocukları giysi, giyim derdin iğrenç!
Benim derdim ülkem, boktan hep şu gündem
Her bi' yer tecavüz hep bomba düştüğünden
Benim derdim dünya, yok olur bizimlen
Boş kibirimizden, dolayı kirli bir yer
Benim derdim insan
Delirten bi' cins tövbe edip durur zanneder temizlendi vicdan
Benim derdim isyan, edemediğim bi' türlü büründüremediğim
Ete kemiğe de belki
Senin derdin bomboş, kerizler bi' hoş derdi
Şuymuş ki eldivenle eli terliyormuş
Saçma sapan şeyler, televizyon korkunç
Dizilerin sahteliğini, derdin belliyorsun
Benim derdim bilmen, bilmen gerektiğinden
Anlatırım istersen elimden geldiğinden
Benim derdim bir ben değil de hepimizken
Elin bencilliğinden benim de derdim kimsem
Benim derdim gitsem şehirlerinden birden
Derim 'dert bi' bitsen' gelirken tripler
Delircem delirtcem derinlerde kinler
Yerim yer değil her şeyin derdi bir oh
Dedim: "Benim derdim, benim derdim bana yeter!"